Doorgaan naar hoofdcontent

tel eens tot acht

houd eens 8 tellen je adem in. eitje, hè? wel, dit is precies de tijd die michel butter in amsterdam te lang nodig had om de olympische spelen in rio de janeiro te halen. het deed de uit mijn woonplaats afkomstige loopmaatje hedwig besluiten een petitie te starten. ze kreeg heel veel media-aandacht, onder wie van mij en van mijn collega's van rtv noord-holland, aangezien deze marathonloopster tegenwoordig in amsterdam woont. acht seconden, exact zoveel tellen had miranda boonstra uit nijmegen vier jaar geleden sneller moeten zijn om zich destijds voor de spelen in londen te plaatsen. de hardloopwereld valt intussen in de kwestie-butter over sportkoepel noc*nsf heen. die reageert stoïcijns: 'hardlopen is geen idols.' dat klopt. het publiek bepaalt niet wie wel en wie niet mag meedoen aan het mooiste sportevenement dat bestaat. dat dit slechts eens in de vier jaar plaatsvindt, draagt bij aan de status ervan. en dan steken acht tellen, geef ik toe, daar wel heel schril bij af. wat is acht seconden?, vraagt loopmaatje gaby zich af. lopers willen lopen, waar dan ook. hardloopschoenen gaan mee op vakantie, op zakenreis, bij een weekendje weg, de loopmaatjes zijn nooit ver weg. maar hoe dichtbij is een podium als je kwalificatie weliswaar voor het grijpen hebt, maar je arm reikt niet ver genoeg? boonstra en butter zijn momenteel beiden geblesseerd. weg spelen. hardlopen is een lover en een bitch ineen. veiligheid.nl becijferde niet zo lang geleden dat wij lopers honderdduizenden blessures oplopen. ik ga hier verder geen pleidooi houden voor minder strenge limieten voor topsporters of ze nu geblesseerd zijn of niet. dat doen anderen al. daarentegen begrijp ik miranda boonstra maar al te goed. 'ik ben wel klaar met dit stelsel', zegt ze op de website van omroep gelderland. morgen, op de laatste dag van maart is ze tussen 12.00 en 13.00 uur te gast bij radio gelderland. ik zou zeggen: luister. dat kan hier.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

corona in de achtertuin

hardlopen in coronatijd... wat een gedoe. ik loop met een grote boog om mensen heen, als het even kan alleen rechtuit -  iets voorbij de rotonde bij het pannenkoekenrestaurant van strijland in rheden weer terug en dat is dan weer 10 kilometer op de teller. ik vind het helegaar niks. bleib zu hause, restez à la maison, blijf thuis, houd 1,5 meter afstand van een ander. ik kan onze, overigens in deze tijd uitermate managementeske, premier mark rutte bijna niet meer horen. maar zolang de ziekenhuizen vol liggen en er mensen doodgaan, sommigen overlijden wel heel erg snel als je sociale media een beetje volgt, heb ik mijn bek te houden en afstand te bewaren. maar ik moet bewegen. dus dan maar naar de rotonde en weer huiswaarts. vorige week kreeg ik opeens een maffe inval - als mark rutte wil dat we à la maison restez-en , waarom dan niet hardlopen in mijn eigen achtertuin? ik kan lopen in een cirkel met een omtrek van 10 meter; dus dat zijn dan 1000 rondjes om 10 kilometer t...

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...