Doorgaan naar hoofdcontent

een nieuw avontuur: henri runs canada

het is vier dagen na de marathon van enschede. de spierpijn is uit mijn lichaam verdwenen, maar ik durf nog geen rondje te joggen. ik wacht tot zondag wanneer mijn weekenddienst voorbij is. minstens. en een halfuurtje, hooguit. de afgelopen dagen gingen voorbij in sneltreinvaart en ik voelde me euforisch en terneergeslagen tegelijk. collega's, vrienden, familie, loopmaatjes bedolven me onder complimenten voor het volbrengen van de marathon; ik voelde me een koning - ik was, nee, ik ben een marathoner! maar, en dat stemde me droevig, de reis was voorbij - de reis die begon op de bank voor de tv toen ik voorzichtig bij mijn vrouw informeerde wat ze ervan zou vinden als ik een marathon zou lopen? 'dan ga je eerst maar naar de dokter voor medisch advies', antwoordde ze droogjes. 'we hebben er niks aan als je dood neervalt.' ruim 13 maanden later ga ik op zoek naar een nieuw avontuur. jullie komen niet meer bij als ik verklap dat dit loopje amper 7 kilometer bestrijkt, maar ik kan jullie verzekeren: veel dichter bij mezelf kom ik niet met dit project. en dat zit zo: ik ga lopen in de plaats waar mijn vrouw en ik elkaar het jawoord hebben gegeven. in canada. en het is een loopje voor de terry fox foundation. die stichting zamelt geld in voor kankeronderzoek. de terry fox run is op de dag dat we tien jaar zijn getrouwd, in whistler, british-columbia en uitgerekend op mijn trouwdag mag ik, overlever van leukemie, helpen mensen te kunnen genezen van kanker, helpen kanker de wereld uit te helpen. en wie is dan die terry fox. terry fox, vrienden, is mijn hero. de jonge canadees liep met een beenprothese duizenden kilometers door zijn vaderland om geld voor de kankerbestrijding op te halen. hij deed dat na eerder te zijn genezen van botkanker. elke dag liep hij een marathon, op weg van oost- naar west-canada. totdat het niet meer ging: de kanker was terug. fox stierf maanden later op 28 juni 1981, hij was bijna 23 jaar. terry fox werd het gezicht van de noord-amerikaanse kankerbestrijding. de jaarlijkse terry fox run, waaraan ik dus op 18 september meedoe in whistler, heeft sinds fox' overlijden heel veel geld opgehaald voor de kankerbestrijding, de opbrengsten vlakken de laatste jaren wat af, doordat goede doelen bijkans over elkaar heen buitelen op jacht naar de gunst van jouw en mijn portemonnee. 7 kilometer, het is de warming-up niet waard. maar, jongens en meisjes, het wordt het allermooiste dat ik ooit zal doen op hardloopgebied in combinatie met fundraising. ik wil niet met lege handen aan de start verschijnen en daarom heb ik een eigen pagina op de site van de terry fox foundation aangemaakt. ik zou het fijn vinden als jullie een kleine bijdrage voor de stichting die de naam van terry fox draagt, zouden overhebben. let's run the shit out of cancer! (voor wat het waard is: het gaat om canadese dollars - een dollar is nog geen 70 eurocent waard.)
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
2 reacties
Meer lezen

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...
6 reacties
Meer lezen

een mooi pr op mijn eerste halve marathon

de eerste stap is gezet. ik ben op de helft, een halve marathon staat achter mijn naam. nu de andere helft nog. gelukkig heb ik nog een dik jaar voor de boeg. afgelopen zaterdag mocht ik starten in bennekom en deelnemen aan de februariloop . ik kende het parcours niet en dacht: ik laat me verrassen. het dreigde vooral een verbijstering te worden; we gingen voor een groot deel door de bossen nabij de a12 en de grond was door de bevroren sneeuw spekglad. sporen van voertuigen waren keihard geworden en wie niet uitkeek liep kans op een vervelende blessure. slechts een gering aantal kilometers ging over een schoon fietspad. het was loodzwaar, durf ik te bekennen, terwijl ik al vijf oefenrondes van 21,1 kilometer in de benen had. wellicht had de teleurstelling die zich van mij meester maakte te maken met mijn verwachtingspatroon. vooraf hoopte ik een tijd onder de twee uur neer te zetten - het zou een mooie voorbereiding voor de stevensloop zijn, maar al na tien meter na de start zonk me...
3 reacties
Meer lezen