meer dan een half jaar heb ik niet geschreven op hardlopenvoordeleuk. ik had niets te vertellen op hardloopgebied; er waren geen speciale loopjes. wat ik nu ga vertellen, is wel speciaal. goed nieuws is het niet. mijn laatste wedstrijd van 2019 speelde zich af in september in mijn woonplaats. de posbankloop is zo ongeveer in mijn achtertuin en het is een mooie loop. er zit voor de deelnemers aan de 15 kilometer een venijnige klim in, maar we weten allemaal: we gaan ook weer naar beneden. een glimlach van oor tot oor voor ik van start kon, keek ik naar de finish van de 6 kilometer en opeens werd ik bij de arm gepakt. ik keek in het vrolijke gezicht van een collega, een glimlach van oor tot oor. ze had heerlijk gelopen en wenste me veel succes. ze zou naar me zwaaien bij het begin van de klim, die naar de zijpenberg. dat 'toezwaaipunt' is niet ver van het huis waar ze woont met haar partner en dochtertje. ik zag haar na enkele minuten lopen inderdaad en ik stak mijn lin