Doorgaan naar hoofdcontent

rennen in het donker

we renden nog steeds in stilte. iedereen zat net als ik met zijn gedachten bij verre werelden. als een meester op schoolreisje telde ik de silhouhetten. ik telde er zes. donkere wolken trokken nog steeds snel van links naar rechts, geduwd door de oostenwind boven ons. deze passage komt uit het boek 'het blauwe uur' van hans koeleman. in dit boek vertelt hij over rennen in het donker en wat dat met je doet, of zou kunnen doen. nu de marathon van enschede met rasse schreden dichterbij komt, ontkom ik er niet aan soms ook voor dag en dauw op te staan, en te rennen in het donker. afgelopen zondag stond ik om 6.30 uur buiten; nauwelijks een kip op straat, afgezien van een taxi die een stapper naar huis bracht. ik stond er helemaal alleen voor, alleen ik en mijn muziek. ik zag mijn adem verdwijnen in de koude buitenlucht - ik voelde me even goochelaar en publiek tegelijk. volgens koeleman kan in het zwart
van de late nacht met een loper van alles gebeuren. (natuurlijk bestaat de kans dat een malloot je plotseling aanspreekt voor een vuurtje - je schrikt je de tandjes en dat bedoelt koeleman niet, maar laten we er gemakshalve even van uitgaan dat je op dit moment even alleen op de wereld bent.) en in het donker liggen mysterieuze ervaringen op de loer. ik liep zondag naar het oosten, de zon leek nog lang niet op te komen. ik was zo in trance dat ik niet eens doorhad dat het toch al een beetje licht werd. en toen gebeurde het. op het fietspad naast een provinciale weg en een fraaie bomenrij meende ik een beweging te zien. alsof iemand achter een boom wegdook. je denkt misschien, dat zie je toch? niet ik. tijdens het lopen heb ik vaak de neiging naar de grond te kijken en niet recht naar voren. ik was meteen op mijn hoede. ik ben weliswaar 1,95 meter lang en dus een grote gestalte in het donker, een held ben ik niet. maar wat te doen? inhouden? stoppen? geen optie, besloot ik. hardlopers stoppen niet, hardlopers lopen door. en wat bleek? ik had inderdaad geen schim gezien, maar een mens van vlees en bloed. ik was een plek genaderd waar een auto geparkeerd stond. de bestuurder was uitgestapt om te piesen. achter een boom. toen ik bij de auto was, trok de man op en vervolgde zijn weg. hij reed in een ford focus. ik schudde mijn hoofd en besloot mijn focus te verleggen. ik had nog drie kwartier te gaan. het blauwe uur - wat de loper bezielt. hans koeleman. prometheus bert bakker isbn 9789035142053
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
2 reacties
Meer lezen

ik ben met pensioen

ruim drie weken geleden werd ik geveld door een virusje. de meeste mensen zeggen dan de griep of iets dergelijks te hebben. bij mij blijft dit doorgaans beperkt tot een zware verkoudheid. voor mij geen reden om in bed te gaan liggen. maar met de marathon van rotterdam zo dichtbij... ik werd er agressief van. de timing kon niet ongelukkiger. en tot overmaat van ramp kreeg ik last van een hoest die maar niet wilde verdwijnen. ik zag meedoen aan de marathon van rotterdam aan gruzelementen gaan. gelukkig bood mijn huisarts uitkomst; hij gaf me een homeopathisch goedje , normaal te gebruiken bij onder meer kinkhoest, dat de hoest snel onder controle kreeg. maar wat had dit met mijn conditie gedaan? ik zal het nimmer weten, want ik ben officieel met marathonpensioen. twee marathons is genoeg. mijn lijf is er vanwege polyneuropathie en ook nog eens het gebruik van rosuvastatine niet bepaald geschikt voor. en ik heb er qua training te weinig voor over (ik loop maximaal 3 à 4 keer per ...
6 reacties
Meer lezen

met je afsluitdijk!

ik ben in mijn leven misschien 4 à 5 keer op de afsluitdijk geweest. de laatste keer was jaren geleden, ik weet niet eens meer wanneer. maar de passage van gisteren zal ik nooit vergeten. ik was namelijk te voet, op hardloopschoenen. we schrijven eerste paasdag 2017. het plan de afsluitdijk over te steken komt van de burelen van omroep gelderland. daar werken, ik incluis, enkele fanatieke en minder fanatieke hardlopers. met twee van hen sloot ik een pact: rennen over de afsluitdijk. dat idee kwam uit de koker van nieke hoitink. vorig jaar zou ze meedoen aan de officiële afsluitdijk open , maar dat evenement ging op het laatste moment niet door. nieke en haar gezin waren al neergestreken op een camping in de buurt van de start toen de organisatie besloot de stekker er uit te trekken. balen voor nieke en al die anderen die zich hadden ingeschreven. ik had sowieso besloten thuis te blijven. helemaal de afsluitdijk over? ben je gek of zo? ja dus. nieke wilde en zou de afsluitdijk o...
3 reacties
Meer lezen