houd eens 8 tellen je adem in. eitje, hè? wel, dit is precies de tijd die michel butter in amsterdam te lang nodig had om de olympische spelen in rio de janeiro te halen. het deed de uit mijn woonplaats afkomstige loopmaatje hedwig besluiten een petitie te starten. ze kreeg heel veel media-aandacht, onder wie van mij en van mijn collega's van rtv noord-holland, aangezien deze marathonloopster tegenwoordig in amsterdam woont. acht seconden, exact zoveel tellen had miranda boonstra uit nijmegen vier jaar geleden sneller moeten zijn om zich destijds voor de spelen in londen te plaatsen. de hardloopwereld valt intussen in de kwestie-butter over sportkoepel noc*nsf heen. die reageert stoïcijns: 'hardlopen is geen idols.' dat klopt. het publiek bepaalt niet wie wel en wie niet mag meedoen aan het mooiste sportevenement dat bestaat. dat dit slechts eens in de vier jaar plaatsvindt, draagt bij aan de status ervan. en dan steken acht tellen, geef ik toe, daar wel heel schril bij af. wat is acht seconden?, vraagt loopmaatje gaby zich af. lopers willen lopen, waar dan ook. hardloopschoenen gaan mee op vakantie, op zakenreis, bij een weekendje weg, de loopmaatjes zijn nooit ver weg. maar hoe dichtbij is een podium als je kwalificatie weliswaar voor het grijpen hebt, maar je arm reikt niet ver genoeg? boonstra en butter zijn momenteel beiden geblesseerd. weg spelen. hardlopen is een lover en een bitch ineen. veiligheid.nl becijferde niet zo lang geleden dat wij lopers honderdduizenden blessures oplopen. ik ga hier verder geen pleidooi houden voor minder strenge limieten voor topsporters of ze nu geblesseerd zijn of niet. dat doen anderen al. daarentegen begrijp ik miranda boonstra maar al te goed. 'ik ben wel klaar met dit stelsel', zegt ze op de website van omroep gelderland. morgen, op de laatste dag van maart is ze tussen 12.00 en 13.00 uur te gast bij radio gelderland. ik zou zeggen: luister. dat kan hier.
stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee. bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
Ik luister zeker!
BeantwoordenVerwijderen