
dit is het rondje van 24 kilometer dat ik eerder deze week had uitgestippeld als een van de voorbereidingen op de lange loopjes die komen gaan: op valentijnsdag staat de
groet uit schoorl run op het programma; maar liefst 30 kilometer en die loop is weer een training voor mijn grote uitdaging op 17 april - de marathon van enschede. de meeste hardloopkennissen die dit voorjaar 42,195 kilometer lopen staan in
rotterdam aan de start. dat is een week voor
enschede. als jullie dus een medaille om je nek hebben hangen moet ik nog een week wachten. het is alsof je beste vriendin haar rijbewijs heeft gehaald en jij hebt nog enkele extra lessen nodig.
dit rondje van 24 kilometer begint bij mijn voordeur in arnhem-noord, vrij rustig en gaat na een kilometer tamelijk steil omhoog over de beruchte monnikensteeg. dan vlakt het parcours wat af, waarna je na enkele heuveltjes richting terlet na 6 kilometer linksaf de koningsweg opdraait. deze weg voert langs de natuurgebieden koningsheide en schaarsbergen, waar je als je geluk hebt (zoals ik vanochtend) marcherende militairen tegenkomt. aan de koningsweg in schaarsbergen bevindt ze de oranjekazerne en daar is de
luchtmobiele brigade gehuisvest.
op exact 13 kilometer, je bent dus over de helft, gaat het opnieuw linksaf richting de amsterdamseweg, de weg tussen arnhem en ede. kom je op die kruising uit, dan kun je oversteken en een kijkje nemen op het nationale
sportcentrum papendal. ik besloot mijn ronde te vervolgen, want
dafne schippers en
sifan hassan zou ik waarschijnlijk toch niet in actie zien ;-).
daar waar je de amsterdamseweg neemt richting arnhem, is het nog ongeveer 9 kilometer (voor mij dan), maar dat zijn geen gemakkelijke kilometers. het fietspad is glooiend en met al redelijk wat kilometers in de benen ga je de vermoeidheid voelen (ik praat wederom vanuit mijn eigen ervaring - toppers onder jullie zijn waarschijnlijk nog hartstikke fris). onderweg kom je langs
het dorp, bekend geworden door de marathonuitzending op tv met mies bouwman in 1962.
mijn podotherapeut houdt er ook praktijk, heb je hardloopzooltjes nodig, ga naar maartje mouchart.
de laatste loodjes wogen ook voor mij vanmorgen het zwaarst, maar gelukkig zat ik tijdens het slot in een welkome afdaling, met een fris windje als extra steun (letterlijk in de rug). de pijntjes die ik voelde in de rug en mijn rechterenkel voelde ik daardoor amper. uiteindelijk liep ik nog door een stukje binnenstad, richting velp naar de finish.
ik woon vlakbij een
eetcafé waar ze de lekkerste cheesecake van de stad hebben. jullie mogen één keer raden: ging ik na het indrukken van mijn sporthorloge en wat rek- en strekoefeningen als cooling down meteen naar huis of niet?
Reacties
Een reactie posten