Doorgaan naar hoofdcontent

gelukkig nieuwjaar!

gelukkig nieuwjaar! goede voornemens? niet doen. die houd je toch niet vol. het geheim is doelen stellen en die strak plannen. echt waar. mijn doel voor dit jaar staat al heel lang vast: de marathon van enschede op 17 april. de tijd is helemaal niet belangrijk, zolang ik maar niet als laatste over de finish kom. afgelopen jaar heb ik 1375 kilometer hardgelopen, voor velen is dat hartstikke veel, voor de doorgewinterde diehard een peulenschil. ik ben er blij mee, het zijn 175 kilometers meer dan in 2014. voor dit jaar heb ik niet de intentie over de 1375 kilometer te gaan; als ik de marathon van enschede heb volbracht (en dat wordt echt niet gemakkelijk voor een houten klaas als ik) is mijn missie voor 2016 al geslaagd. het betekent wel dat ik me nu al moet voorbereiden op 17 april. ik moet mijn looprondjes nu zorgvuldig opbouwen, zodat ik die dag fris en fruitig maar ook met vertrouwen aan de start sta. eerste ijkpunt zal valentijnsdag zijn wanneer de groet uit schoorl run op het programma staat. 30 kilometer door de duinen. ik heb nog nooit hardgelopen daar en al helemaal geen 30 kilometer. vanochtend waren de eerste hardloopkilometers van dit prille jaar een feit; ik stond aan de start van de eerste editie van parklopen. met 150 inschrijvingen was de run volgeboekt. parklopen wordt voortaan elke eerste zondag van de maand gehouden. ik zou zeggen: doe mee als je die dag in de buurt bent, want het is een fraai parcours en het is geen wedstrijd. je loopt louter voor jezelf, danwel tegen jezelf.

Reacties

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...

een mooi pr op mijn eerste halve marathon

de eerste stap is gezet. ik ben op de helft, een halve marathon staat achter mijn naam. nu de andere helft nog. gelukkig heb ik nog een dik jaar voor de boeg. afgelopen zaterdag mocht ik starten in bennekom en deelnemen aan de februariloop . ik kende het parcours niet en dacht: ik laat me verrassen. het dreigde vooral een verbijstering te worden; we gingen voor een groot deel door de bossen nabij de a12 en de grond was door de bevroren sneeuw spekglad. sporen van voertuigen waren keihard geworden en wie niet uitkeek liep kans op een vervelende blessure. slechts een gering aantal kilometers ging over een schoon fietspad. het was loodzwaar, durf ik te bekennen, terwijl ik al vijf oefenrondes van 21,1 kilometer in de benen had. wellicht had de teleurstelling die zich van mij meester maakte te maken met mijn verwachtingspatroon. vooraf hoopte ik een tijd onder de twee uur neer te zetten - het zou een mooie voorbereiding voor de stevensloop zijn, maar al na tien meter na de start zonk me...