Doorgaan naar hoofdcontent

hardlopen naar heelsum

(leeswaarschuwing: van onderstaande tekst krijg je zin. in eten.) er zijn dingen die je beslist een keer moet hebben gedaan voor je sterft: naar new york, een marathon lopen, een bezoek aan een turks badhuis, wandelen in tongariro np. en: eten in een sterrenrestaurant. ik had al zo vaak voor omroep gelderland telefonisch contact gehad met chef-kok tonny berentsen van de kromme dissel in heelsum, nadat hij weer zijn michelinster had behouden (al 45 jaar heeft dit restaurant een ster!), dat ik het tijd vond om eens de proef op de som te nemen. met moeder de vrouw. wat dit met hardlopen te maken heeft? niets. ik vertel hier alleen maar dat ik nog nooit zo lekker buiten de deur gegeten heb. sorry mam ;-). vier uur lang getrakteerd worden op het fijnste van het fijnste; let wel - ik hoop de marathon van enschede op 17 april in 4,5 uur te voltooien, de tijd in #heelsum vloog voorbij en verliep toch zo heerlijk langzaam. nog nooit zoiets meegemaakt. vier uur lang genieten in enschede zit er niet in, vrees ik. oké, heelsum: personeel dat alles weet van dat wat op je bord ligt, wat in je glas zit, dolt met de gasten, je stoel aanschuift als je terugkeert van een bezoek aan het toilet. eten in een sterrenrestaurant is een feest, mensen. leuker dan hardlopen. als je alle kosten bij elkaar optelt ook goedkoper, die bewering durf ik wel aan. ik geloof dat ik weet wat ik moet doen om enschede zo soepel mogelijk te volbrengen: ik ga onderweg gewoon mijmeren over eten in heelsum. en niet denken aan de ook heerlijke 'bek' van mijn buurmannen - de snackbarhouder en de eetcafébaas daartegenover (ja, ik woon gevaarlijk.) wie mij op 17 april moeilijk kijkend doch kwijlend ziet strompelen tijdens de tweede omloop door lonneker en glanerbrug hoeft niet te wanhopen. daar loopt een debutant die denkt aan het zesgangenmenu in heelsum. zit er na enschede nog maar één ding op: ooit naar new york. ik neem behalve een goede eetlust voor de zekerheid ook maar mijn loopmaatjes mee. ps: is dit goed hardloopvoedsel? ik wil het niet weten.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
2 reacties
Meer lezen

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...
6 reacties
Meer lezen

een mooi pr op mijn eerste halve marathon

de eerste stap is gezet. ik ben op de helft, een halve marathon staat achter mijn naam. nu de andere helft nog. gelukkig heb ik nog een dik jaar voor de boeg. afgelopen zaterdag mocht ik starten in bennekom en deelnemen aan de februariloop . ik kende het parcours niet en dacht: ik laat me verrassen. het dreigde vooral een verbijstering te worden; we gingen voor een groot deel door de bossen nabij de a12 en de grond was door de bevroren sneeuw spekglad. sporen van voertuigen waren keihard geworden en wie niet uitkeek liep kans op een vervelende blessure. slechts een gering aantal kilometers ging over een schoon fietspad. het was loodzwaar, durf ik te bekennen, terwijl ik al vijf oefenrondes van 21,1 kilometer in de benen had. wellicht had de teleurstelling die zich van mij meester maakte te maken met mijn verwachtingspatroon. vooraf hoopte ik een tijd onder de twee uur neer te zetten - het zou een mooie voorbereiding voor de stevensloop zijn, maar al na tien meter na de start zonk me...
3 reacties
Meer lezen