als jullie hardlopen, kijken jullie dan ook om je heen? bewonderen jullie de omgeving?
toen ik onlangs in mijn eigen stad arnhem een beetje te nadrukkelijk niet voor me keek maar staarde naar iets anders, viel ik. niet echt hard, maar ik viel wel. schaafwonden aan beide handpalmen en de linkerknie en een deuk in mijn ego waren mijn deel. waarom ik viel? een bloedmooie hardloopster kwam me tegemoet…
in ons land zijn ruim driehonderdduizend mensen visueel beperkt, van wie verreweg de meesten slechtziend zijn. de rest is blind, ziet niks, nakkes, nada. onder deze mensen zijn ook hardlopers. stel je voor: (bijna) geen hand voor ogen kunnen zien, maar wel rennen. zou jij overeind blijven?
ik werd deze week getroffen door een artikel in het blad losse veter over de hardloopclub running blind. die is in 2007 opgericht door sporters met een visuele beperking, mensen die de lopers onderweg begeleiden en een kliniek, gespecialiseerd in oogziekten. je moet het maar durven: voluit gaan met alleen een buddy op wie je ‘blind’ moet vertrouwen.
sinds het begin van running blind zijn er hardloopgroepen in het westen, midden en zuiden van het land. aan de oprichting van groepen elders wordt gewerkt.
als ik terugdenk aan die mooie hardloopavond waarbij ik werd afgeleid door rennend vrouwelijk schoon - en terwijl ik dit blog schrijf, verschijnt een glimlach op mijn gezicht; opgelucht ben ik ook. wat ben ik blij dat ik naar hardlopende vrouwen kan kijken! ik krijg het spaans benauwd als ik eraan denk dat mijn grootste hobby in gevaar komt, omdat ik niet meer weet waar de weg eindigt en de stoep begint.
stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee. bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
Reacties
Een reactie posten