Doorgaan naar hoofdcontent

diepe buiging voor de diepe hel

het is een mooie dag voor een wedstrijd, tweette ik vanmorgen. en een mooie dag werd het! een fantastisch parcours, vrolijke lopers, gezellig gelopen met loopmaatje ferwin, enkele bekenden gezien en een fraaie medaille. zie hier mijn debuut op de diepe hel holterbergloop; 10 kilometer van holten naar nijverdal over een van de mooiste bulten van ons land. het was collega judith, ze woont in holten, die me enkele jaren geleden op deze loop wees. aanvankelijk was ik sceptisch, want waarom zou ik helemaal naar nijverdal rijden om vervolgens met de bus naar holten te gaan om tot slot terug naar nijverdal te rennen? conclusie na vandaag: scepsis ongegrond. ja, het is een gedoe. om het centrum van nijverdal heen moeten rijden, want in het centrum is de finish (en de start van de 20 kilometer) en het dorp uit komen is een uitdaging - ik heb vanmiddag toen ik naar huis wilde ongeveer 25 minuten voor piet snot achter het stuur gezeten. maar het was het waard, loopvrienden. deze wedstrijd is echt een aanrader; het is nooit vlak, er zitten 2 klimmetjes in waarvan de diepe hel (vanuit holten na ongeveer 3 kilometer) een echte kuitenbijter is en wat is de sallandse heuvelrug een mooi gebied. bovendien: het is er niet zo druk. je hebt ruimte genoeg voor je pas en iedereen is onderweg goed gemutst. of kwam dat vandaag door het fantastische weer met een fraai zonnetje en een temperatuur van een graad of 14? ongetwijfeld. mijn humeur werd nog beter toen loopmaatje ferwin en ik, terwijl we loopmaatje erna verhoeven enige tijd gezelschap hielden, beseften dat er een fraaie tijd voor ons in zat. we wilden aanvankelijk onder de 60 minuten finishen en dat bleek een makkie. nadat we na 7 kilometer de tweede klim hadden gehad, stoven we bijkans naar de eindstreep op de grotestraat in nijverdal. we hadden iets meer dan 54 minuten nodig gehad, een gemiddelde van 5'25 per kilometer. nadien hebben we nog even kort op een terrasje gezeten en hebben we beiden een bekende begroet die zich klaarmaakte voor de 20 kilometer - het was leuk je te hebben gezien anneke visser! toen we terugliepen naar onze auto's, ferwin en ik, hadden we het plan voor 2017 al gesmeed: die 20 kilometer gaan we gewoon doen. twee keer de holterberg over. maar met respect voor de diepe hel. en een buiging.

Reacties

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...

een mooi pr op mijn eerste halve marathon

de eerste stap is gezet. ik ben op de helft, een halve marathon staat achter mijn naam. nu de andere helft nog. gelukkig heb ik nog een dik jaar voor de boeg. afgelopen zaterdag mocht ik starten in bennekom en deelnemen aan de februariloop . ik kende het parcours niet en dacht: ik laat me verrassen. het dreigde vooral een verbijstering te worden; we gingen voor een groot deel door de bossen nabij de a12 en de grond was door de bevroren sneeuw spekglad. sporen van voertuigen waren keihard geworden en wie niet uitkeek liep kans op een vervelende blessure. slechts een gering aantal kilometers ging over een schoon fietspad. het was loodzwaar, durf ik te bekennen, terwijl ik al vijf oefenrondes van 21,1 kilometer in de benen had. wellicht had de teleurstelling die zich van mij meester maakte te maken met mijn verwachtingspatroon. vooraf hoopte ik een tijd onder de twee uur neer te zetten - het zou een mooie voorbereiding voor de stevensloop zijn, maar al na tien meter na de start zonk me...