het overkomt me zelden. twee vrouwen aan mijn voeten. vanavond was my lucky night. mijn sportmasseur eva heeft een stagiaire, renee. en renee loopt ook hard (wij maken, net als eva, deel uit van dezelfde loopgroep: social mile in arnhem). renee kneep vanavond vooral hard, maar pijnlijk was het nooit. eva daarentegen zat met haar duim aan mijn gevoelige plek in mijn rechteronderbeen. een spier met een eigen willetje; vreemd genoeg voel ik er onder het lopen amper iets van. de massage van vanavond voelde weldadig aan. met renee links en eva rechts. zondag zal van weldaad geen sprake zijn, want dan staan in schoorl dertig trainingskilometers op het programma, trainingskilometers voor enschede. renee is eveneens in schoorl, zij bereidt zich voor op de marathon van parijs. tot zondag!
stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee. bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
Reacties
Een reactie posten