Doorgaan naar hoofdcontent

perry sport failliet! ogodogodogod

ik betrap mezelf erop dat ik mijn sportgarderobe (lees: hardloopcollectie) beter op peil houd dan mijn dagelijkse (kantoor)kloffie. toen ik me afgelopen zaterdag wilde omkleden voor het etentje dat mijn ouders hadden georganiseerd vanwege hun 50-jarige huwelijksfeest, raakte ik lichtelijk in paniek: ik had van tevoren te weinig kleding voor die gelegenheid gewassen. heb ik daarentegen getraind, dan gaat die zweterige troep onmiddellijk de wastrommel in. nog wat sportkleding van de mrs erbij en hop, daar gaat weer een miniwasje op 40 graden. toen ik deze week via het nederlandse persbureau, dat mij en mijn collega's van binnen- en buitenlands nieuws voorziet, vernam dat perry sport over de kop dreigde te gaan (hetgeen inmiddels is gebeurd) schoot ik opnieuw enigszins in de stress. en waar moet ik nu voor mijn hardloopkleding naartoe? perry mag dan in het 'dodelijke midden' zitten, deze hardloper van bijna middelbare leefijd geeft niet bijster veel om uiterlijk hardloopvertoon. als er maar genoeg schone shirts in de kast liggen voor de volgende training. nu de trainingen elkaar sneller opvolgen en ik ook eens per week door een coach onder handen wordt genomen (iets met core), gaat het hard. dus ik hoop dat perry sport een doorstart maakt, sowieso in arnhem. gelukkig heb ik af en toe geluk bij de outlet van intersport en uiteraard heeft mijn stad de echte hardloopwinkels binnen de grenzen, zoals run2day en runnersworld, maar laten we eerlijk zijn: goedkoop zijn de tricootjes en broekjes bij die laatste twee speciaalzaken niet. ik kom er zeker voor goede schoenen, maar 60 euro voor een shirt gaat me echt te ver. het geld groeit me niet op de rug. speaking of which, mijn rug vindt het onderhand tijd worden dat die marathon gelopen wordt. mijn rug is mijn achilleshiel, al sinds mijn tienerjaren. onder het lopen merk ik er weinig van, maar na afloop gaan er hevige verwijten vanuit dat lichaamsdeel naar de rest van h.j. van veen, geboren 25 december 1969 te meppel - alsof mijn rug steun zoekt bij de rest om de hakken eens flink in het zand te zetten. ik houd het er maar op, dat ik de komende weken even door de zure appel moet heen bijten. dus dat doe ik dan ook maar. en ja-ja-ja, ik zal een beetje oppassen. een beetje.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
2 reacties
Meer lezen

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...
6 reacties
Meer lezen

een mooi pr op mijn eerste halve marathon

de eerste stap is gezet. ik ben op de helft, een halve marathon staat achter mijn naam. nu de andere helft nog. gelukkig heb ik nog een dik jaar voor de boeg. afgelopen zaterdag mocht ik starten in bennekom en deelnemen aan de februariloop . ik kende het parcours niet en dacht: ik laat me verrassen. het dreigde vooral een verbijstering te worden; we gingen voor een groot deel door de bossen nabij de a12 en de grond was door de bevroren sneeuw spekglad. sporen van voertuigen waren keihard geworden en wie niet uitkeek liep kans op een vervelende blessure. slechts een gering aantal kilometers ging over een schoon fietspad. het was loodzwaar, durf ik te bekennen, terwijl ik al vijf oefenrondes van 21,1 kilometer in de benen had. wellicht had de teleurstelling die zich van mij meester maakte te maken met mijn verwachtingspatroon. vooraf hoopte ik een tijd onder de twee uur neer te zetten - het zou een mooie voorbereiding voor de stevensloop zijn, maar al na tien meter na de start zonk me...
3 reacties
Meer lezen