het is niet mijn bedoeling jullie elke dag dood te gooien met een blogpost. toch vind ik het van belang jullie op de hoogte te houden van dagelijkse gebeurtenissen inzake mijn marathonproject. welnu, dat was vanmorgen bijna van de baan. wat was het geval? ik bezocht vanmorgen mijn huisarts. zoals velen van jullie weten heb ik in een vorig leven leukemie gehad en afgezien van neuropathische klachten door de chemotherapie in mijn tenen heb ik daar niets aan overgehouden. die klachten veroorzaken tintelingen, zenuwprikkels die ik in het dagelijks leven nauwelijks merk. de voorbije tien dagen namen de prikkels toe. en ik begreep het niet; kwam het misschien door mijn geïntensiveerde trainingsarbeid voor enschede? trombose? ik wist het niet. intussen werd ik behoorlijk chagrijnig van die irritante speldenprikjes in mijn voeten en mijn rechteronderbeen; daar namen de tintelingen vooral toe. mijn huisarts stuurde me vandaag voor een spoeduitslag naar het ziekenhuis voor een bloedtest - trombose is immers bloedlinke soep. om 16.30 uur kwam het verlossende woord: geen trombose, geen ontstekingen, geen gebrek aan vitamines, maar wat het wel is? hij heeft eigenlijk geen idee en hij verwacht dat de klachten afnemen. is dat niet zo, dan moet een neuroloog eens kijken wat er tegen te doen is. waar ik wel van overtuigd ben: mijn zenuwen krijgen de zenuwen van 4,5 uur hardlopen op 17 april, al merk ik onder het duurlopen niet veel. maar ik neem hier en nu wel een besluit: ik blijf trainen voor de marathon, maar na enschede is het afgelopen met afstanden van boven de 10 mijl. ps: mijn startbewijs voor de eerstvolgende serieuze training voor enschede is binnen. de 30 kilometer van schoorl. ik krijg er nu al rillingen van...
stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee. bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
Reacties
Een reactie posten