Doorgaan naar hoofdcontent

mijn eerste dertiger

trainen in een wedstrijd. ik ben daar niet zo goed in. steevast loop ik te hard van stapel. deed ik dat gisteren in schoorl ook tijdens de groet uit schoorl run? ik ben geneigd ja te zeggen. 'schoorl' was mijn eerste dertiger als voorbereiding op de marathon in enschede. ik had niet bepaald een vlekkeloze voorbereiding vanwege gedoe met spieren en neuropathie, waardoor ik in training een sprong maakte van 24 naar 30 kilometer. bovendien maakte ik bij het omkleden een beginnersfoutje. ik smeerde wel mijn liezen en tepels in met vaseline, maar ik vergat mijn voeten. het weer was pet; er viel geregeld regen en tussen 13 en 19 kilometer hadden we een stevige noordoostenwind tegen. voor het eerst tijdens een wedstrijd gunde ik me onderweg tijd om eens lekker om me heen te kijken. en, wauw! lopen door de duinen bij schoorl is werkelijk een belevenis! ik besloot na de start een kilometertijd te lopen van rond de 6:05 en dat zo lang mogelijk vast te houden. de redenen daarvoor? een tempo van boven de 6 minuten is een snelheid die ik al geruime tijd loop in de aanloop naar enschede en ik wilde weten waar ik sta, twee maanden voor de grote dag. de tweede reden is minder chique en daarvan geef ik de organisatie een beetje de schuld. je mag alleen de 30 kilometer lopen indien je op tijd bij het punt van 20 kilometer bent; in mijn geval was dat na 2 uur en 2 minuten (nettotijd), dat moest uiterlijk 2:13 zijn. ik was behoorlijk rap voor mijn doen. uiteraard heb ik begrip voor een limiet, want er stond nog een officieel nk voor de 10 kilometer op het programma en de wegen en de paden moeten op een gegeven moment weer worden vrijgegeven voor het verkeer. hoe dan ook, vanwege mijn trainingsopbouw voor enschede wilde ik op valentijnsdag mijn eerste dertiger lopen. nadat ik het 20-kilometerpunt was gepasseerd en ik begon aan de extra lus ging het tempo omlaag - ik was tevreden, want ik was 10 minuten voor het kritieke moment voorbij het 20-kilometerpunt. mijn hoofd vond het mooi geweest en de benen gaven mijn bovenkamer groot gelijk. nabij 25 kilometer schoot er een kramp in mijn linkerkuit, waardoor ik nog iets verder werd teruggeworpen. op zich niet zo verwonderlijk, ik ging voorbij het punt van mijn verste afstand ooit. ik kwam zeiknat, moe maar zeer voldoen over de meet in een voor mij fraaie 3:08'21. van tevoren had ik twee eindtijden in mijn hardloopboekje genoteerd: 3:06 en 3:10. en guess what: tussen mijn snelste en langzaamste kilometer zaten uiteindelijk maar 53 seconden. na afloop ving een apetrotse mrs. me op, samen met vriend m. m. en zijn partner l. wonen vlakbij en bij hen thuis werd ik nog even in de watten gelegd. ik kreeg heerlijke soep, twee broodjes, ik mocht onder de douche dan wel in bad en ik kreeg een koud biertje voor de mrs en ik de terugreis naar arnhem aanvaardden. wat was het een mooie dag. schoorl, dank je wel! tot ooit! ps: wat die beginnersfout betreft, ik had na afloop drie blaren.
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
2 reacties
Meer lezen

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...
6 reacties
Meer lezen

een mooi pr op mijn eerste halve marathon

de eerste stap is gezet. ik ben op de helft, een halve marathon staat achter mijn naam. nu de andere helft nog. gelukkig heb ik nog een dik jaar voor de boeg. afgelopen zaterdag mocht ik starten in bennekom en deelnemen aan de februariloop . ik kende het parcours niet en dacht: ik laat me verrassen. het dreigde vooral een verbijstering te worden; we gingen voor een groot deel door de bossen nabij de a12 en de grond was door de bevroren sneeuw spekglad. sporen van voertuigen waren keihard geworden en wie niet uitkeek liep kans op een vervelende blessure. slechts een gering aantal kilometers ging over een schoon fietspad. het was loodzwaar, durf ik te bekennen, terwijl ik al vijf oefenrondes van 21,1 kilometer in de benen had. wellicht had de teleurstelling die zich van mij meester maakte te maken met mijn verwachtingspatroon. vooraf hoopte ik een tijd onder de twee uur neer te zetten - het zou een mooie voorbereiding voor de stevensloop zijn, maar al na tien meter na de start zonk me...
3 reacties
Meer lezen