'boobies! if you have it, flaunt it!' met die quote kreeg nieuwslezeres eva jinek nederland aan haar... uh voeten. ze bereidde zich op zomaar een dag in maart 2009 voor op het presenteren van een middageditie van het nos journaal; de belichting en het geluid moeten getest, staan de camera's goed? dat werk. eva zei iets over haar borsten, terwijl de camera liep. de beelden belandden 'per ongeluk' op het internet. de rest is geschiedenis - waarschijnlijk konden jullie je niet eens meer herinneren dat de beelden bestonden. graag gedaan.
eva heeft haar boezem, ik heb mijn benen. die zijn vandaag voor het eerst blootgesteld aan de zon open lucht na een lange winterslaap. temperatuur in de dubbele cijfers, dus ik besloot het erop te wagen; vrijdag is het ook nog eens rokjesdag dus een tegenprestatie is graag geleverd. een leuke route voor de boeg in de bossen rond het openluchtmuseum, burgers' zoo en schaarsbergen, dus wie doet je wat? (wederom mijn dank aan corine d.b. te a.)
ik publiceerde vooraf een foto van mijn harige stelten op facebook, laten we zeggen dat de reacties 'positief' waren. je hebt wel veel haar, merkte iemand op. tja, het resultaat van ruim dertig jaar sparen. zulks gooi je niet zomaar weg. ik begrijp nu beter waarom meisjes met een paardenstaart een traan laten als ze hun haar laten afknippen voor het goede doel. aan mijn benen geen polonaise, de tondeuse blijft in de toilettas.
op mijn kruin wordt de spoeling weliswaar dun, maar mijn benen zijn rijkelijk bedeeld. ik heb haar! if you have it, flaunt it (nee, geen uitroepteken, maar een punt).
ps: er zit ook wat op mijn rug, daar ben ik minder gelukkig mee. ik werk aan een oplossing.
stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee. bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
Heerlijk is dat hè, om weer in een korte broek te trainen (al moet ik eerlijk zeggen dat ik al vaker in korte broek heb gelopen dit jaar). Maar de zon maakt het toch net iets lekkerder =)
BeantwoordenVerwijderen