doe er even een theedoek tussen

zul je altijd zien. vlak voor een belangrijk evenement duiken uit het niets pijntjes op. ik heb er één: bij mijn rechterenkel. een pees met een eigen willetje. je kent het wel. zo'n zeurderig stemmetje waar je liever niet aan toegeeft, maar waarvan je weet dat negeren niets uithaalt. en dus naar sportmasseur eva. die stelde me gisteren gerust. de pees is wat dik, maar niet ontstoken. beetje opletten. niet forceren, niet te ver lopen en eventueel na afloop koelen met ijs. (uit voorzorg had ik ook al een foam roller in huis gehaald; loopmaatje ria spreekt op mijn facebookpagina van een martelwerktuig.) vanmorgen heb ik de adviezen van eva opgevolgd - gelopen met een slakkengangetje en ik had het gevoel dat ik het uren kon volhouden. dat is dan weer goed nieuws voor de marathon. de afstand mag op 17 april voor iedereen gelijk zijn, ik ga er iets langer over doen dan de doorgewinterde deelnemer. de pees vond het loopje verder uitstekend, hetgeen niet altijd van mijn loopschoenen kon worden gezegd. op sommige plekken, met name in rozendaal en velp, was het spiegelglad. thuis heb ik de pees rust gegeven en getrakteerd op ijs, zoals eva van tevoren had aangeraden. maar de diehards zagen op facebook niettemin iets wat ik niet goed had gedaan: ik had de ijsblokjes in een boterhamzakje op de blote huid gelegd. 'ijs op de huid is niet verstandig. gaat pijn doen', reageerde robert jan, mijn loopmaatje straks in enschede. 'doe er even een theedoek tussen.' hij kreeg bijval van eva. dank beiden. hier vind je een site met informatie over hoe te koelen. andere tips van jullie blijven uiteraard welkom. ik doe immers maar wat ;-).