Doorgaan naar hoofdcontent

wacht u voor de hond

de afgelopen weken betrapte ik me tijdens de loopjes erop dat ik onderweg weer rekening houd met aanslagen. van boven. buizerds. ik wacht heimelijk op de eerste berichten in de krant dat hardlopers worden aangevallen, omdat pa en ma buizerd (blijven die eigenlijk net als zwanen voor altijd een paar?) vinden dat 'daar beneden' een gevaarlijk object zich voortbeweegt. ik ben nog nooit aangevallen, trouwens. *klopt af* gisteren tijdens global running day ging het mis in de directe omgeving van het station velperpoort; niet met mij of iemand anders van mijn loopgroep social mile in arnhem, het betrof een wandelaar, ik zag het zelf niet gebeuren, daar ik liep te sjokken in de achterhoede. en het gevaar kwam niet van boven, maar vanaf de grond. een hond. ik was al doorgelopen, want ik had aanvankelijk niets in de gaten toen ik ontdekte dat een van de lopers achterbleef. pas toen werd het me duidelijk. een jongeman was aangevallen door een hond, met een zoals ik gisteren twitterde 'pitbullachtig' voorkomen. ik herinner me nog wel bij het langslopen dat er wat mensen stonden, het baasje ongetwijfeld ook en dat het een tamelijk apathisch tafereel was. geen bestraffing van de viervoeter, sterker, toen ik poolshoogte wilde nemen was de vogel al gevlogen. en de hond ook. (nu geef ik meteen toe dat ik niet al te voortvarend vaart maakte richting de rampplek, ik ben een held op sokken.) de loopgroep bood de jongeman die verder redelijk laconiek onder het voorval was, hij had enkele scheuren in zijn shirt en ik meende iets te zien van schrammen op de huid, de mogelijkheid de huisartsenpost te bellen; hij moest maar even langskomen voor een tetanusinjectie, werd hem gezegd. en weg waren wij. tijd voor bier bij ons hardloopcafé. was er ook goed nieuws? jazeker! ik kan eindelijk bij de digitale hardloopmaatjes erlinde scheps en babette van der wijst de term online vervangen door irl. ik had babette al in enschede langs de kant gezien, maar als je de laatste loodjes van de marathon voor de kiezen hebt, loop je liever door. sorry babette! by the way, ik heb je foto geleend van instagram ;-).
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
2 reacties
Meer lezen

het is gelukt, de marathon is volbracht

waar zal ik beginnen? bij het gevoel dat ik ben overreden door een tientonner? bij het laatste stuk naar de finish vanaf pak 'm beet 37 kilometer en ik om de tien passen wanhopig omhoog keek en hoopte op steun van een of ander opperwezen? bij het moment dat ik een stralende mrs in de armen viel? het lopen van de marathon , lieve mensen, is een eitje. in het begin. pas na 25, 30 kilometer kom je erachter dat je een onmenselijke prestatie aan het leveren bent. ruim een jaar geleden zei ik tegen mijn vrouw, aangestoken door enkele hardloopvrienden van mijn hardloopgroep social mile die de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter hadden voltooid, dat ik ook een marathon wilde lopen. eentje maar. gewoon beginnen met trainen, de afstanden opbouwen, een beetje letten op eten en drinken, het aantal trainingen intensiveren met als slotakkoord één keer een marathon. hoe moeilijk kan het zijn? de voorbije twee maanden van mijn voorbereiding ging ik bijkans door een hel; ik kreeg allerle...
6 reacties
Meer lezen

een mooi pr op mijn eerste halve marathon

de eerste stap is gezet. ik ben op de helft, een halve marathon staat achter mijn naam. nu de andere helft nog. gelukkig heb ik nog een dik jaar voor de boeg. afgelopen zaterdag mocht ik starten in bennekom en deelnemen aan de februariloop . ik kende het parcours niet en dacht: ik laat me verrassen. het dreigde vooral een verbijstering te worden; we gingen voor een groot deel door de bossen nabij de a12 en de grond was door de bevroren sneeuw spekglad. sporen van voertuigen waren keihard geworden en wie niet uitkeek liep kans op een vervelende blessure. slechts een gering aantal kilometers ging over een schoon fietspad. het was loodzwaar, durf ik te bekennen, terwijl ik al vijf oefenrondes van 21,1 kilometer in de benen had. wellicht had de teleurstelling die zich van mij meester maakte te maken met mijn verwachtingspatroon. vooraf hoopte ik een tijd onder de twee uur neer te zetten - het zou een mooie voorbereiding voor de stevensloop zijn, maar al na tien meter na de start zonk me...
3 reacties
Meer lezen