asfaltjunk gaat onverhard

ik ben een asfaltjunk en dat zal ik altijd blijven. dat wil niet zeggen dat ik trailrunning verafschuw. dat is namelijk niet zo. ik heb een hekel aan zand in mijn schoenen, maar dat is wat anders. gisteren was het voor het eerst sinds ik-weet-niet-wanneer zover: een rondje door het rozendaalse veld met trailchick corine. ze had van tevoren een mooie, niet al te lange, trail uitgezet; voor mij om niet meteen gedesillusioneerd af te haken en terug te wandelen naar de auto en voor zichzelf omdat dit weekend een pittige wedstrijd voor haar op het programma staat. voor de liefhebbers, hier doet ze aan mee. ja, ik haat modder. ik word chagrijnig als mijn benen en schoenen vies worden als ik tijdens mijn urban loopjes even niet goed oplet, moet uitwijken of iets anders doe waardoor het m-woord letterlijk aan mij gaat kleven. op de dag dat corine en ik het rondje liepen, gisteren dus, was het trouwens modderdag, ik verzin het niet. corine had evenwel min of meer beloofd (want weer is weer dus je weet het nooit) dat het wel goed zou komen. ze had niets te veel gezegd. de paden waren prima begaanbaar, wel wat smal waardoor ik als een 'volleerde beginner' geregeld beide enkels tegen elkaar aantikte en af en toe moesten we om een plasje heen. verder: de omgeving was uitzonderlijk fraai. geen bakstenen, geen stoeptegels, geen asfalt, gewoon hardcore natuur, echt zand dat af en toe vermengd was met kleine steentjes en ander materiaal (is het niet zo volgens de wegenverkeerswet dat de weg dan officieel verhard is?). onderweg stopten we soms, zodat corine wat foto's kon maken, daar is ze namelijk van (when trailing show it!), soms ging het heuvelop, dan weer heuvelaf, ze noemen dat in trailjargon, geloof ik, hoogtemeters maken. en stiekem hoopte corine op een meet and greet met runderen die grazen op het rozendaalse veld. helaas, geen diertjes. wel kregen we twee keer een gratis douche, de volgende keer neem ik een handdoek mee. ik heb genoten gisteren (dank je wel corine!), dat wil ik als asfaltjunk graag toegeven. en ik ga dit ook echt vaker doen. maar niet alleen. ik zou namelijk verdwalen. misschien kan iemand van natuurmonumenten wat bordjes plaatsen? trouwens: hardlopen in de natuur? hier een overzicht.