de spanning stijgt, want het weekend van de dam tot damloop komt dichterbij. 20 september moet het voor mij gebeuren. de afstand van 10 engelse mijlen (ruim 16 kilometer) baart me geenszins zorgen. indien ik blessurevrij blijf, is de afstand een peulenschil. ik ben wel een beetje bang voor mijn gemoedstoestand - mijn eerste damloop wordt emotioneel mogelijk lastig, want ik loop niet alleen voor mezelf maar vooral voor de mensen die leukemie hebben, voor wie ik al ruim tweeduizend euro heb ingezameld. dank gulle gevers! hoe ga ik daar onderweg mee om? dit vraagstuk wordt bemoeilijkt door het plotselinge, overweldigende verdriet van mijn loopmaatje tijdens de damloop, m. hij verloor kortgeleden zijn moeder na een kort ziekbed. de arme jongen wordt bijna verscheurd door het gat dat in zijn leven is geslagen. hij en zijn gezin wonen in de kop van noord-holland, niet naast de deur. mijn vrouw en ik kunnen beiden slechts op afstand tot steun zijn. ik weet dat hij sterk is, want onlangs fietste m. bijna 250 kilometer om het ijsselmeer, voor zijn lieve dochtertje, een kind dat veel zorg nodig heeft. m. en zijn vrouw zitten in een achtbaan en die stopt voorlopig niet. ik mag dan de dood in de ogen hebben gekeken, ik ga in feite net zo onbevangen door het leven als ik voor mijn ziekte deed. er wordt wel eens gezegd, dat kanker je leven verandert. maar het is al zo lang geleden.
stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee. bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken....
Reacties
Een reactie posten