met de mrs uit voor een etentje had ik een avondje voor mezelf. ik had de keuze uit de bioscoop, netflix, een stukje fietsen, een boek of de kroeg. of hardlopen!
ik keek de afgelopen anderhalve week op inschrijven.nl voor een avondloopje in de buurt. in de buurt is voor mij een autorit van maximaal 45 minuten. maar veel geluk leek ik niet te hebben, de meeste evenementen waren overdag. uiteraard had ik gewoon mijn schoenen kunnen aantrekken en gaan lopen. dat doe ik sowieso ongeveer duizend kilometer per jaar.
maar af en toe snak ik gewoon naar een wedstrijdje. voor mezelf, anderen zijn toch sneller. ik heb maar één voorwaarde: geen modderfiguur slaan. dat betekent in dit geval, dat de speaker niet een kwartier moet wachten tussen de voorlaatste en de laatste (ik dus).
er bleef één loopje over: de genneperhuysloop. 10 kilometer verhard, onverhard en gras. gras? hmm... laten we het maar proberen, dacht ik. nog nooit in limburg gelopen en gennep was de afslag haps-mill-oeffelt van de a73. tijdens de ritten naar het zuiden intrigeerde die afslag me telkens; wat gebeurt er allemaal in haps, mill en oeffelt?
de genneperhuysloop (ik moest eerst over de rotonde in oeffelt - jeuj - om in gennep te geraken) is een kleine loop, die deel uitmaakt van een regionale hardloopcompetitie. daar zitten dus regionale snelle jongens en meisjes tussen. een blik op de uitslag van 2018 leerde me dat ik de mogelijkheid dat ik laatste zou worden niet moest onderschatten; 10 kilometer onder de 55 minuten (mijn benedengrens), moest het doel zijn.
de 10 kilometer van de genneperhuysloop zijn 2 rondes van 5 kilometer. publiekstaat massaal langs de kant zit lekker op het terras, maar de verkeersregelaars (leest u even mee 'utrecht'?) leven mee en sturen je de goede kant op. voor mij een must, want in gennep was ik nog nooit geweest.
ik stond bij de start helemaal achteraan, in de gauwigheid telde ik een man/vrouw of dertig, maar vooral heren. kerels met gladde kuiten uit boxmeer, gemert en gennep. ik had die kuiten nog nooit gezien.
na een minuut lopen liep ik voorlaatste, een wat oudere vrouw had ik reeds ingehaald, maar voor me zag ik een gapend gat. ik zou de laatste man worden, dat stond reeds vast.
maar ik had een ander doel, die 55-minutengrens was vooral om mezelf een beetje moed in te praten: ik wilde mijn pr op de 10 kilometer wel eens scherper stellen. dat pr is ietwat belegen en staat op 52.22, gelopen in brummen. maar dat was een race op brutotijd en ik weet zeker dat ik door het ontbreken van verkeersregelaars op het einde daar enigszins verkeerd liep (lees: maximaal 9 kilometer en 800-850 meter).
onderweg keek ik vaak op mijn horloge om mijn tussentijden te checken en na ronde 1 stond ik er goed voor. ik had een dame voor me in het vizier en 52 minuten zat erin. maar kilometers 7 en 8 vielen me zwaar. ik haat gras (op de kaart het cirkeltje bovenin) en ik kreeg een kleine steek in de linkerzij. die duwde ik weg en toen ik weer onverharde grond (een fietspad volgens de organisatie) onder de voeten had, zette ik nog een keer aan.
de voorlaatste vrouw was ik reeds voorbij, de voorlaatste man was te ver weg. hij zou volgens uitslagen.nl 15 seconden voor mij finishen.
ik was doodop na de eindstreep en het bekertje sportdrank nam ik dankbaar in ontvangst. ook in gennep gold een brutotijd en, eigenwijs als ik ben, besloot ik af te gaan op mijn garmin. die trilde 50 meter voor de finish ten teken dat de 10 kilometers waren volbracht.
een rekenwonder ben ik niet, maar ik beschouw dit als mijn nieuwe pr. 52.25 maar 50 meter extra, zei ik ook op twitter.
er mag geklapt worden voor deze man die laatste werd in gennep bij de mannen en (uiteraard) ook laatste in zijn leeftijdscategorie.
ik keek de afgelopen anderhalve week op inschrijven.nl voor een avondloopje in de buurt. in de buurt is voor mij een autorit van maximaal 45 minuten. maar veel geluk leek ik niet te hebben, de meeste evenementen waren overdag. uiteraard had ik gewoon mijn schoenen kunnen aantrekken en gaan lopen. dat doe ik sowieso ongeveer duizend kilometer per jaar.
maar af en toe snak ik gewoon naar een wedstrijdje. voor mezelf, anderen zijn toch sneller. ik heb maar één voorwaarde: geen modderfiguur slaan. dat betekent in dit geval, dat de speaker niet een kwartier moet wachten tussen de voorlaatste en de laatste (ik dus).
er bleef één loopje over: de genneperhuysloop. 10 kilometer verhard, onverhard en gras. gras? hmm... laten we het maar proberen, dacht ik. nog nooit in limburg gelopen en gennep was de afslag haps-mill-oeffelt van de a73. tijdens de ritten naar het zuiden intrigeerde die afslag me telkens; wat gebeurt er allemaal in haps, mill en oeffelt?
de genneperhuysloop (ik moest eerst over de rotonde in oeffelt - jeuj - om in gennep te geraken) is een kleine loop, die deel uitmaakt van een regionale hardloopcompetitie. daar zitten dus regionale snelle jongens en meisjes tussen. een blik op de uitslag van 2018 leerde me dat ik de mogelijkheid dat ik laatste zou worden niet moest onderschatten; 10 kilometer onder de 55 minuten (mijn benedengrens), moest het doel zijn.
de 10 kilometer van de genneperhuysloop zijn 2 rondes van 5 kilometer. publiek
ik stond bij de start helemaal achteraan, in de gauwigheid telde ik een man/vrouw of dertig, maar vooral heren. kerels met gladde kuiten uit boxmeer, gemert en gennep. ik had die kuiten nog nooit gezien.
na een minuut lopen liep ik voorlaatste, een wat oudere vrouw had ik reeds ingehaald, maar voor me zag ik een gapend gat. ik zou de laatste man worden, dat stond reeds vast.
maar ik had een ander doel, die 55-minutengrens was vooral om mezelf een beetje moed in te praten: ik wilde mijn pr op de 10 kilometer wel eens scherper stellen. dat pr is ietwat belegen en staat op 52.22, gelopen in brummen. maar dat was een race op brutotijd en ik weet zeker dat ik door het ontbreken van verkeersregelaars op het einde daar enigszins verkeerd liep (lees: maximaal 9 kilometer en 800-850 meter).
onderweg keek ik vaak op mijn horloge om mijn tussentijden te checken en na ronde 1 stond ik er goed voor. ik had een dame voor me in het vizier en 52 minuten zat erin. maar kilometers 7 en 8 vielen me zwaar. ik haat gras (op de kaart het cirkeltje bovenin) en ik kreeg een kleine steek in de linkerzij. die duwde ik weg en toen ik weer onverharde grond (een fietspad volgens de organisatie) onder de voeten had, zette ik nog een keer aan.
de voorlaatste vrouw was ik reeds voorbij, de voorlaatste man was te ver weg. hij zou volgens uitslagen.nl 15 seconden voor mij finishen.
ik was doodop na de eindstreep en het bekertje sportdrank nam ik dankbaar in ontvangst. ook in gennep gold een brutotijd en, eigenwijs als ik ben, besloot ik af te gaan op mijn garmin. die trilde 50 meter voor de finish ten teken dat de 10 kilometers waren volbracht.
een rekenwonder ben ik niet, maar ik beschouw dit als mijn nieuwe pr. 52.25 maar 50 meter extra, zei ik ook op twitter.
er mag geklapt worden voor deze man die laatste werd in gennep bij de mannen en (uiteraard) ook laatste in zijn leeftijdscategorie.
Reacties
Een reactie posten