ze is hardloopvriendin van het eerste uur: hedwig. en toch, vandaag treffen we elkaar pas voor de tweede keer. zij woont daar en ik woon hier, het is lastig plannen soms. maar digitaal steken we geregeld naar elkaar een duim op.
vandaag is ze hier, hier dat wil zeggen mijn nieuwe woonplaats. hedwig groeide op in arnhem en kent ook velp goed. 'een vriendinnetje van mij woonde in jouw straat', zegt ze bij binnenkomst.
onze date staat al geruime tijd en vandaag is het zover: we verkennen een klein stukje van de veluwezoom. op kletstempo. vooral voor haar, zeg ik erbij. hedwig is veel sneller dan ik ooit worden zal. dat heeft niet alleen met aanleg te maken, ook met aspiraties. hedwig heeft al diverse marathons onder de 3:30 staan en dan weet je - die vrouw kan lopen.
volgend jaar loopt hedwig zowel in tokyo als in londen de marathon, voor beide races ingeloot - de bofkont.
terug naar vandaag. het weer is fantastisch voor ons lopers; het is droog en niet te koud en de flanken van de posbank heten ons welkom.
hedwig praat honderduit en ik moet op mijn ademhaling letten.
we praten over ambities, over hoe het ooit begon en wat het nog worden moet. boven op de muur van aalbers (deelnemers aan de posbankloop weten wat ik bedoel) kiest hedwig een fraai fotomoment uit - een mooiere locatie voor een runningpic is inderdaad nauwelijks denkbaar.
na enkele kilometers klimmen wacht nu de afdaling. 'hé, hier tennist mijn moeder elke donderdag!', roept hedwig opeens.
voor we er erg in hebben, zijn we kasteel biljoen voorbij en worden de eerste woningen van mijn nieuwe woonplaats zichtbaar. hedwig verhaalt over een van die panden en waar ze goede herinneringen aan bewaart en aan de gebruikster in het bijzonder.
we sluiten af in de koffiebar van cas in de emmastraat, bij mij (met een beetje verbeeldingskracht) om de hoek. ik trakteer hedwig en mezelf op koffie en gebak. cas schenkt water voor ons in, misschien vreest hij dat we na onze inspanning uitdrogen.
in het mooie pand van cas, dat koffie ademt, kletsen we nog even verder over ons beider passie en over podcasts en hardloopliteratuur. je kunt namelijk ook heel veel over hardlopen horen en lezen.
ik stel hedwig thuis nog even aan de mrs voor; beiden kennen elkaar van een telefoongesprek, enkele jaren geleden.
dan moet hedwig er weer vandoor, ze wil nog even langs haar moeder.
en weg is ze.
vandaag is ze hier, hier dat wil zeggen mijn nieuwe woonplaats. hedwig groeide op in arnhem en kent ook velp goed. 'een vriendinnetje van mij woonde in jouw straat', zegt ze bij binnenkomst.
onze date staat al geruime tijd en vandaag is het zover: we verkennen een klein stukje van de veluwezoom. op kletstempo. vooral voor haar, zeg ik erbij. hedwig is veel sneller dan ik ooit worden zal. dat heeft niet alleen met aanleg te maken, ook met aspiraties. hedwig heeft al diverse marathons onder de 3:30 staan en dan weet je - die vrouw kan lopen.
volgend jaar loopt hedwig zowel in tokyo als in londen de marathon, voor beide races ingeloot - de bofkont.
terug naar vandaag. het weer is fantastisch voor ons lopers; het is droog en niet te koud en de flanken van de posbank heten ons welkom.
hedwig praat honderduit en ik moet op mijn ademhaling letten.
we praten over ambities, over hoe het ooit begon en wat het nog worden moet. boven op de muur van aalbers (deelnemers aan de posbankloop weten wat ik bedoel) kiest hedwig een fraai fotomoment uit - een mooiere locatie voor een runningpic is inderdaad nauwelijks denkbaar.
na enkele kilometers klimmen wacht nu de afdaling. 'hé, hier tennist mijn moeder elke donderdag!', roept hedwig opeens.
voor we er erg in hebben, zijn we kasteel biljoen voorbij en worden de eerste woningen van mijn nieuwe woonplaats zichtbaar. hedwig verhaalt over een van die panden en waar ze goede herinneringen aan bewaart en aan de gebruikster in het bijzonder.
we sluiten af in de koffiebar van cas in de emmastraat, bij mij (met een beetje verbeeldingskracht) om de hoek. ik trakteer hedwig en mezelf op koffie en gebak. cas schenkt water voor ons in, misschien vreest hij dat we na onze inspanning uitdrogen.
in het mooie pand van cas, dat koffie ademt, kletsen we nog even verder over ons beider passie en over podcasts en hardloopliteratuur. je kunt namelijk ook heel veel over hardlopen horen en lezen.
ik stel hedwig thuis nog even aan de mrs voor; beiden kennen elkaar van een telefoongesprek, enkele jaren geleden.
dan moet hedwig er weer vandoor, ze wil nog even langs haar moeder.
en weg is ze.
Reacties
Een reactie posten