gisteren werd ik een beetje emotioneel door een berichtje op twitter. schooljuf bayonne sollman en haar klas, groep 8b van de oranje nassauschool, locatie wamo in culemborg, verrasten me met een zelfgemaakt filmpje op youtube. bayonne had haar leerlingen deelgenoot gemaakt van mijn inzamelingsactie voor stichting leukemie in relatie tot de dam tot damloop op 20 september. met behulp van een drone maakten ze een groots gebaar. ik maak jullie graag deelgenoot daarvan.
ik heb een tegenprestatie geleverd, ook op youtube. ik daag jullie uit: kunnen jullie het filmpje vinden?
tv kijken vlak voor oud en nieuw is terugblikken. de lijstjes. de beste, de hoogste, de laagste, de diepste, de verste. maarten van der weijden, die kwam ver. maar niet ver genoeg. toch vind ik hem een held - de elfstedentocht zwemmen . welke idioot doet dat nou? van der weijden kwam in de laatste week van december op tv met dionne stax. ze blikten terug op dat knotsgekke avontuur. maarten handelt uit schuldgevoel; hij kreeg kanker en is er nog, anderen kregen kanker en wonen nu ergens boven. dat schuldgevoel, dat heb ik ook wel een beetje. waarom ben ik er nog wel en gingen die andere heren, samen met mij eind 1996, begin 1997 op zaal, dood? ik heb inmiddels drie hardloopwedstrijden voor het goede doel gelopen met een totale opbrengst van zo'n vijfduizend euro. ik ben een trots mens. voor de kwart marathon tijdens de halve marathon van egmond had ik me al ingeschreven toen van der weijden in zijn terugblik van 2018 langskwam. 'egmond' is op 13 januari. kijke
Reacties
Een reactie posten