Doorgaan naar hoofdcontent

5 rondes door aalten

het ligt nergens en toch is het er leuk, niet in de laatste plaats omdat een geliefde collega er woonachtig is. aalten is gewoon een leuk plaatsje in de achterhoek. en je kunt er lekker lopen in mei tijdens de gerard tebroke memorial (filmpjuh!).

(c) nieke hoitink.


deze loop, ter nagedachtenis aan deze geweldenaar, voert deelnemers over diverse afstanden - ik koos zaterdag voor de 10 kilometer - door het centrum. en kinderen mogen door winkels en andere ontspanningsgelegenheden.

aalten dus.

ik kende aalten niet, dus verkende ik zaterdag ruim voor het startschot het parcours; er zaten enkele venijnige klimmetjes in. maar waar klimmetjes zijn, zijn ook afdalinkjes. aalten is een parcours waar snel wordt gelopen, beloofde de organisatie op haar website.

dat is correct. tijdens mijn race als #backrunner werd ik door de latere winnaar frank futselaar uit arnhem twee keer ingehaald. maar die had amper 30 minuten nodig voor die 5 rondes van 2 kilometer, ik iets minder dan 53 minuten.

weten jullie wel hoe snel dat is voor iemand als ik? 52 minuten en 50 seconden! vooraf had ik ingeschat dat ik met mijn voorbereiding en capaciteiten misschien net onder de 60 minuten kon finishen; da's toch mooi 10 kilometer per uur.

er kwamen zaterdag 101 deelnemers aan de 10 kilometerrace over de eindstreep. de laatste loper, sieb (uit 1966) uit aalten (iedereen kende hem en juichte voor hem en zijn verste afstand tot dan toe was 7 kilometer) deed er 57 minuten over.

wat een klasbak die sieb.

voor de uitslag, klik hier.

Reacties

Populaire posts van deze blog

gelukkig nieuwjaar (of voor het goede doel maar weer?)

tv kijken vlak voor oud en nieuw is terugblikken. de lijstjes. de beste, de hoogste, de laagste, de diepste, de verste. maarten van der weijden, die kwam ver. maar niet ver genoeg. toch vind ik hem een held - de elfstedentocht zwemmen . welke idioot doet dat nou? van der weijden kwam in de laatste week van december op tv met dionne stax. ze blikten terug op dat knotsgekke avontuur. maarten handelt uit schuldgevoel; hij kreeg kanker en is er nog, anderen kregen kanker en wonen nu ergens boven. dat schuldgevoel, dat heb ik ook wel een beetje. waarom ben ik er nog wel en gingen die andere heren, samen met mij eind 1996, begin 1997 op zaal, dood? ik heb inmiddels drie hardloopwedstrijden voor het goede doel gelopen met een totale opbrengst van zo'n vijfduizend euro. ik ben een trots mens. voor de kwart marathon tijdens de halve marathon van egmond had ik me al ingeschreven toen van der weijden in zijn terugblik van 2018 langskwam. 'egmond' is op 13 januari. kijke

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken. 

425 euro voor stichting leukemie

met zondag de halve marathon van egmond voor de boeg, waar ik de kwart marathon loop, heb ik de inzameling voor stichting leukemie beëindigd. ik wil alle gulle gevers bedanken. dankzij jullie heb ik 425 euro kunnen overmaken. heel erg veel dank! cancer sucks!