wat in mijn kop zit, blijft daar. dus als ik besluit de marathon te lopen, gebeurt dat ook. maar is dat wel slim? ik ben een slak, 85 kilo bij 1 meter 95 en dat logge lijf (hardlopers zijn doorgaans stukken kleiner en vele kilo's lichter dan ik ben) moet maar liefst 4,5 uur in beweging blijven. en hoe bouw je zulks op, zonder dat je 5 à 6 dagen in de week wilt/kunt trainen met uitgebalanceerde voeding en alles? (wie het nog niet weet: ik ga niet aan de super foods, alcohol drink ik sowieso niet veel en een vette bek is onweerstaanbaar. en: geen schema's. gewoon drie keer per week rennen, soms vier keer; met een lange duurloop, een duurloop op 10-kilometersnelheid en een fartlek. sinds vorige week zie ik wel een sportcoach, om mijn conditie, stabiliteit en flexibiliteit te verbeteren. verder doe ik het op mijn manier. basta.) een week van gedwongen rust heeft mijn planning wel enigszins overhoopgegooid. wat ik in mijn oren heb geknoopt: probeer een reeks gemiste trainingen niet als een kip zonder kop in te halen. dus liep ik vandaag geen 28, maar 21 kilometer. op valentijnsdag loop ik mijn eerste dertiger, tijdens de groet uit schoorl run. de organisatie stelt in haar reglementen dat deelnemers aan de 30 kilometer het 20-kilometerpunt binnen 2 uur en 23 minuten (bruto!) moeten zijn gepasseerd; doen ze dat niet dan moeten ze vanaf dat punt het parcours van de halve marathon afleggen. de laatste deelnemer vertrekt negen minuten na de eerste, dat houdt in dat ik over 20 kilometer niet meer dan 2 uur en 14 minuten mag doen. vandaag liep ik een halve marathon in 2 uur en 14 minuten. na afloop was ik nog behoorlijk fris. wat zit ik me eigenlijk druk te maken?
tv kijken vlak voor oud en nieuw is terugblikken. de lijstjes. de beste, de hoogste, de laagste, de diepste, de verste. maarten van der weijden, die kwam ver. maar niet ver genoeg. toch vind ik hem een held - de elfstedentocht zwemmen . welke idioot doet dat nou? van der weijden kwam in de laatste week van december op tv met dionne stax. ze blikten terug op dat knotsgekke avontuur. maarten handelt uit schuldgevoel; hij kreeg kanker en is er nog, anderen kregen kanker en wonen nu ergens boven. dat schuldgevoel, dat heb ik ook wel een beetje. waarom ben ik er nog wel en gingen die andere heren, samen met mij eind 1996, begin 1997 op zaal, dood? ik heb inmiddels drie hardloopwedstrijden voor het goede doel gelopen met een totale opbrengst van zo'n vijfduizend euro. ik ben een trots mens. voor de kwart marathon tijdens de halve marathon van egmond had ik me al ingeschreven toen van der weijden in zijn terugblik van 2018 langskwam. 'egmond' is op 13 januari. kijke
Heerlijk herkenbaar allemaal. Ook ik ga in april mijn eerste marathon lopen dus ook druk met trainingen en loopjes ed.
BeantwoordenVerwijderenVeel succes nog met de laatste weken maar komt vast helemaal goed (aan de voorbereiding ligt het in ieder geval niet!).
grt, Madelon Vink