Doorgaan naar hoofdcontent

hardlopen in het buitenland? ja, leuk!

mijn hart maakte deze week een sprongetje. nou gebeurt dat gelukkig wel vaker, maar de reden van deze innerlijke uiting van vreugde deel ik hier graag: er komt wellicht een hardloopevenement voor mij in het buitenland aan. de marathon van new york? neen. berlijn? ook niet. cyprus? ochi (ja, dat is inderdaad nee in het grieks). ik ga volgend jaar misschien hardlopen in canada; op mijn trouwdag, in de plaats waar ik met de mrs in het huwelijksbootje ben gestapt. dat gebeurde destijds stiekem. inmiddels is iedereen die het moet weten wel op de hoogte. in 2016 is het tien jaar geleden dat de mrs en ik elkaar op 18 september het jawoord gaven in whistler, brits-columbia. weken waren we bezig met de, vooral administratieve, voorbereidingen. volgend jaar willen we onze huwelijksreis overdoen; we gaan naar dezelfde plekjes en misschien komen we weer in contact met de mensen die ons in 2006 zo hartelijk hebben ontvangen. wat maakt me zo blij? op 18 september 2016 vindt in whistler de terry fox run plaats. daar wil ik dolgraag aan meedoen. terry fox werd wereldberoemd door zijn marathon of hope. nadat hij op jonge leeftijd kanker had overwonnen, besloot de canadees door het rennen van marathons geld in te zamelen voor de strijd tegen kanker; maandenlang bereidde hij zich voor om dagelijks een marathon te rennen van de oost- naar de westkust van zijn vaderland. nu is rennen een relatief begrip - terry fox liep namelijk met een prothese, een beenamputatie was de prijs die hij moest betalen om botkanker te overwinnen. op 12 april 1981 begon zijn missie; dag in dag uit rende hij 42 kilometer. maar de ziekte kwam terug. na 143 dagen en 5.373 kilometer moest hij zijn marathon of hope opgeven. een maand voor zijn 23e verjaardag overleed terry fox. hij is een van mijn helden, échte helden en dat zeg ik niet alleen, omdat ik zelf in een ver verleden ernstig ziek ben geweest. terry fox is een inspiratie voor velen. jaarlijks wordt als een hommage aan hem, op veel plaatsen ter wereld, de terry fox run gehouden; deelnemers zamelen daarbij geld in voor de strijd tegen kanker. vorig jaar stond de teller, volgens cijfers van de terry fox foundation, op 650 miljoen canadese dollars. dat is ruim 440 miljoen euro... op 18 september 2016, mijn huwelijksdag, is de 36ste terry fox run, onder meer dus in whistler. de afstanden daar zijn ruim 4 en ruim 7 kilometer. meedoen met de hond of op een fiets mag. ik denk dat ik maar gewoon mijn hardloopschoenen meeneem. en de mrs, die me toejuicht. wat kijk ik uit naar die dag. nu al!

Reacties

  1. Wow wat bijzonder! Ik wens jou en de Mrs. een hele gave tweede, niet zo stiekumme, huwelijksreis toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem16/10/15

    Ik wens je een goede voorbereiding toe en een fijne reis met mrs.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

gelukkig nieuwjaar (of voor het goede doel maar weer?)

tv kijken vlak voor oud en nieuw is terugblikken. de lijstjes. de beste, de hoogste, de laagste, de diepste, de verste. maarten van der weijden, die kwam ver. maar niet ver genoeg. toch vind ik hem een held - de elfstedentocht zwemmen . welke idioot doet dat nou? van der weijden kwam in de laatste week van december op tv met dionne stax. ze blikten terug op dat knotsgekke avontuur. maarten handelt uit schuldgevoel; hij kreeg kanker en is er nog, anderen kregen kanker en wonen nu ergens boven. dat schuldgevoel, dat heb ik ook wel een beetje. waarom ben ik er nog wel en gingen die andere heren, samen met mij eind 1996, begin 1997 op zaal, dood? ik heb inmiddels drie hardloopwedstrijden voor het goede doel gelopen met een totale opbrengst van zo'n vijfduizend euro. ik ben een trots mens. voor de kwart marathon tijdens de halve marathon van egmond had ik me al ingeschreven toen van der weijden in zijn terugblik van 2018 langskwam. 'egmond' is op 13 januari. kijke

425 euro voor stichting leukemie

met zondag de halve marathon van egmond voor de boeg, waar ik de kwart marathon loop, heb ik de inzameling voor stichting leukemie beëindigd. ik wil alle gulle gevers bedanken. dankzij jullie heb ik 425 euro kunnen overmaken. heel erg veel dank! cancer sucks!

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken.