Doorgaan naar hoofdcontent

ik ben blij, man!

het is gelukt vandaag een afstandsrecord te vestigen. mijn rondje van 25,13 kilometer voltooide ik in de stromende regen en die omstandigheden had ik vanaf ongeveer 10 kilometer. lopen in de regen hoeft helemaal niet vervelend te zijn; mijn lichaam warmt minder snel op en ik hoef daardoor minder te drinken. ik had vooraf weliswaar de waterzak helemaal gevuld met sportpoeder en water, maar na afloop zag ik dat de zak nog voor bijna driekwart gevuld was. dus drink ik de inhoud nu maar op, weggooien is zonde. deze week heb ik me ingeschreven voor de groet uit schoorl run en het wordt mijn eerste wedstrijd van het nieuwe jaar; ik wil 30 kilometer voltooien en met de run van vandaag in de benen (en het hoofd!) heb ik er vertrouwen in. deze tocht is de eerste serieuze test voor mijn einddoel: de marathon van enschede die twee maanden later op het programma staat. ik verwacht in schoorl overigens een emotionele race; 'groet uit schoorl' zou een thuiswedstrijd voor jeroen cliteur zijn geweest en ik had dolgraag enkele kilometers in zijn schaduw meegelopen; het mag niet zo zijn. het leven neemt soms bizarre wendingen. toen ik ruim 4 jaar geleden besloot wat aan mijn lichamelijke en geestelijke conditie te doen, had ik niet kunnen bevroeden op donderdag 27 augustus 2015 ruim 25 kilometer aan te tikken. ik ben blij dat ik na die desastreuze eerste hardloopweken besloot door te zetten en te wachten op betere tijden. ik ben een gezegend mens. of zoals churandy martina vaak zegt als het hem voor de wind gaat: 'ik ben blij, man!'
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

gelukkig nieuwjaar (of voor het goede doel maar weer?)

tv kijken vlak voor oud en nieuw is terugblikken. de lijstjes. de beste, de hoogste, de laagste, de diepste, de verste. maarten van der weijden, die kwam ver. maar niet ver genoeg. toch vind ik hem een held - de elfstedentocht zwemmen . welke idioot doet dat nou? van der weijden kwam in de laatste week van december op tv met dionne stax. ze blikten terug op dat knotsgekke avontuur. maarten handelt uit schuldgevoel; hij kreeg kanker en is er nog, anderen kregen kanker en wonen nu ergens boven. dat schuldgevoel, dat heb ik ook wel een beetje. waarom ben ik er nog wel en gingen die andere heren, samen met mij eind 1996, begin 1997 op zaal, dood? ik heb inmiddels drie hardloopwedstrijden voor het goede doel gelopen met een totale opbrengst van zo'n vijfduizend euro. ik ben een trots mens. voor de kwart marathon tijdens de halve marathon van egmond had ik me al ingeschreven toen van der weijden in zijn terugblik van 2018 langskwam. 'egmond' is op 13 januari. kijke
Een reactie posten
Meer lezen

ken je die mop van die wedstrijd in utrecht?

stel: je traint voor de kwart marathon van utrecht . je hebt nog nooit verder gelopen dan 8 kilometer, dus die laatste 2,5 kilometer moeten op wilskracht. dat gaat je lukken, dat weet je. je hebt een ijzersterke wil, er staat publiek langs de kant, het is schitterend loopweer en je wordt toegejuicht door familie en vrienden. je dochtertje heeft zelfs een spandoek gemaakt. maar onderweg merk je dat er iets niet klopt. je kijkt op jouw hardloophorloge: het aantal kilometers loopt maar op en dat ene woord is in de verste verte niet te zien. het woord finish. nadien hoor je van iedereen om je heen dat je geen 10,5 kilometer hebt gelopen maar 15. onbestaanbaar, maar het gebeurt. het gebeurde zondag in utrecht. tweeduizend lopers zijn misleid. maar het ging ook fout voor lopers op de halve marathon, en daar deed ik aan mee.  bekijk de kaart. iets voorbij het punt van 16 kilometer zie je dat deelnemers aan de halve marathon naar links moeten; ze moeten een lus maken. 
2 reacties
Meer lezen

425 euro voor stichting leukemie

met zondag de halve marathon van egmond voor de boeg, waar ik de kwart marathon loop, heb ik de inzameling voor stichting leukemie beëindigd. ik wil alle gulle gevers bedanken. dankzij jullie heb ik 425 euro kunnen overmaken. heel erg veel dank! cancer sucks!
Een reactie posten
Meer lezen